Podstawowe zasady wykonywania RTG zębów

W dzisiejszych czasach, nowoczesne techniki diagnostyczne odgrywają kluczową rolę w stomatologii. Jednym z najważniejszych narzędzi wykorzystywanych przez dentystów jest badanie radiologiczne, czyli rentgen zębów. Dzięki niemu lekarze mogą ocenić stan uzębienia pacjenta, wykryć ewentualne schorzenia oraz zaplanować odpowiednie leczenie. Warto zatem poznać podstawowe zasady wykonywania RTG zębów oraz dowiedzieć się, jakie są różnice między poszczególnymi rodzajami tego badania.

Przeczytaj również: Znaczenie diagnostyki obrazowej w stomatologii

Rodzaje radiogramów zębów

W stomatologii można wyróżnić kilka rodzajów radiogramów zębów, które różnią się między sobą zakresem badanego obszaru oraz szczegółowością uzyskanych obrazów. Najpopularniejsze to zdjęcie pantomograficzne, tomografia komputerowa (CBCT) oraz periapikalne zdjęcie rentgenowskie. Zdjęcie pantomograficzne obejmuje całą szczękę i żuchwę pacjenta, co pozwala na ocenę ogólnego stanu uzębienia. Tomografia komputerowa jest bardziej zaawansowaną metodą, która umożliwia uzyskanie trójwymiarowego obrazu obszaru badanego. Natomiast periapikalne zdjęcie rentgenowskie koncentruje się na jednym zębie lub kilku sąsiadujących zębach, co jest szczególnie przydatne w przypadku diagnozowania schorzeń okołowierzchołkowych.

W jaki sposób wykonuje się RTG zębów?

Przed wykonaniem zdjęcia RTG zębów w Poznaniu czy innym mieście pacjent powinien poinformować lekarza o swoim stanie zdrowia oraz ewentualnych przeciwwskazaniach do badania. Należy także pamiętać o zdjęciu wszelkich metalowych przedmiotów z obszaru głowy, takich jak kolczyki, naszyjniki czy okulary. W niektórych przypadkach, na przykład podczas wykonywania tomografii komputerowej, pacjent może być poproszony o założenie specjalnego fartucha ochronnego. Warto również wybrać odpowiednią porę dnia na badanie – najlepiej rano, gdy pacjent jest jeszcze wypoczęty i nie odczuwa dyskomfortu związanego z długotrwałym otwieraniem ust.

Samo badanie RTG zębów trwa zazwyczaj kilka minut i jest całkowicie bezbolesne. Pacjent siada na specjalnym krześle, a technik radiologiczny ustawia głowicę aparatu rentgenowskiego w odpowiedniej pozycji względem badanego obszaru. W przypadku zdjęcia pantomograficznego pacjent musi oprzeć brodę na specjalnej podporze, a technik reguluje wysokość aparatu tak, aby uzyskać optymalny obraz. Natomiast podczas wykonywania periapikalnego zdjęcia rentgenowskiego pacjent przygryza specjalną płytę z filmem rentgenowskim. Po wykonaniu zdjęcia technik przekazuje je lekarzowi, który dokonuje analizy i oceny stanu uzębienia pacjenta.